ειμαστε τεχνασματα, μαζεσ αστρικησ σκονησ
πουλαμε λογια σε θολωμενουσ ματαιοδοξουσ ζητχιανουσ
κι οι βιτρινεσ μασ σπασμενεσ
απο αναρχουσ συμβιβασμενουσ
και νεκρουσ θεουσ που παγωσαν σε ηλιολουστα ψεμματα.
ξεχασαμε την φυση μασ.
ο ουρανοσ δεν ειναι πχια γονιοσ μασ
σπερμα του αδη μασ τιμα
και αποπλανηση.
Η δγιαφθορα τησ σκεψησ
σαπιζει το κορμί μασ αργα.
ενασ καρκινοσ ψυχικοσ, επωδυνη
η μνημη.
μονο δγυο τρια ονειρα μασ μειναν απο πριν
τον χειμωνα..
κι οσα πεθαναν,
ωσ εφιαλτεσ ξαναγεννιουνται καθε βραδυ..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου