συσκοτιση.

χαοσ και παρανοια
στο κεφαλι
στο μυαλο
στο σωμα.
ολα ταραζονται,ολα τρεμουν.
τα ματχια κλεινουν ενστικτωδωσ κι ηχουσ που τρυπανε το μγυαλο σου
ακουσ καθωσ προσπαθεισ να ανοιξεισ την πορτα.
δεν μπορεισ να δεισ τιποτα, παρα μονο τα κομμενα δεντρα που στολιζουν τη γη, σαν αυτα που βλεπεσ στα θριλερ μικροσ.
το κλειδι κολλαει στην πορτα καθωσ το χερι τρεμοπαιζει κι ισορροπια καμγια, ολα παιζονται.
δε ξερεισ τι να κανεισ.
ΣΥΓΧΥΣΗ.
Πηγαινοερχεσαι αβοηθητοσ μεσ στου κεφαλιου σου το κελι, η λεξη παρανοια δεν σου μοιαζει τοσο ξενη πλεον.
ζητασ συγχωρεση απο τη σκια σου και φωναζεισ για βοηθεια στο εγω σου..δεν υπαρχει κανεισ διπλα σου. δεν υπαρχει κανεισ γυρω σου.Ουτε ψυχη, ουτε χρωμα, ουτε θορυβοσ..
εισαι πχια μονοσ, αντιμετωποσ με αυτο που παντοτε φοβοσουν.

τη ζωη.